Ursus arctos Linnaeus, 1758

Γενικές πληροφορίες Τύποι βιότοπων Νομικά διατάγματα Φωτογραφίες Άλλο

Τοπικό όνομα:

Καφέ αρκούδα, Φαιά άρκτος, Καστανή αρκούδα

Κατηγορία:

Ζώα

Κατάσταση απειλής:

Μη κινδυνεύων

Πηγή πληροφορίας:

Legakis A. & P. Maragou, 2009

Αιτίες:

Direct human impact e.g (hunting) (Karandinos M. and al., 1992)

Other threats Κατακερματισμός των βιοτόπων (Royal Botanic Garden Edinburgh, 2001)

Κωδικός EUNIS	Όνομα τύπου βιότοπου	Πηγή πληροφορίας
E2.33	Βαλκανικοί ορεινοί χορτο-λειμώνες	Apostolova I., Meshinev T. & A.S. Petrova
G1.7D	Δασότοποι του [Castanea sativa]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G1.7D1	Ελληνο-βαλκανικά δάση του [Castanea sativa]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G1.76	Βαλκανο-ανατολικά θερμόφιλα δάση του [Quercus]	ILE SAS
G1.761	Ελληνο-μοισιακά δάση του [Quercus cerris]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G1.762	Ελληνο-μοισιακά δάση του [Quercus frainetto]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G1.6A	Ελληνικά δάση [Fagus]	ILE SAS
G5.7	Δασύλλια και φυτείες πρώιμου σταδίου	Hill, M.O., Moss, D. & Davies, C.E.
G5	Δενδροστοιχίες, μικροί ανθρωπογενείς δασότοποι, πρόσφατα εκχερσωμένοι δασότοποι, πρώιμα στάδια δασότοπων και δασύλλια	Hill, M.O., Moss, D. & Davies, C.E.
G1	Πλατύφυλλοι φυλλοβόλοι δασότοποι	Hill, M.O., Moss, D. & Davies, C.E.
G5.71	Δασύλλια	ILE SAS
G3.5	Δασότοποι του [Pinus nigra]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G3	Δασότοποι κωνοφόρων	Hill, M.O., Moss, D. & Davies, C.E.
G3.561	Ελληνο-βαλκανικά δάση του [Pinus pallasiana]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G3.56	Δάση του [Pinus pallasiana] και [Pinus banatica]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G1.7	Θερμόφιλοι φυλλοβόλοι δασότοποι	Hill, M.O., Moss, D. & Davies, C.E.
G3.5617	Δάση του [Pinus nigra pallasiana], στα πελαγονικά όρη	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
G1.6	Δασότοποι με [Fagus]	Hill, M.O., Moss, D. & Davies, C.E.
G1.6A1	Ελληνικά δάση [Fagus] της Πίνδου	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
F2.333	Υπαλπικοί βατοθαμνώνες με [Rubus]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
F2.2A2	Βαλκανο-ελληνικοί νανόσωμοι ερεικώνες με [Vaccinium]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.
F2.27	Αλπιδικοί ερεικώνες με [Arctostaphylos uva-ursi] και [Arctostaphylos alpinus]	Devillers, P., Devillers-Terschuren, J. and Vander Linden, C.

Κωδικός στο νομικό όργανο
Νομικά διατάγματα	Σχόλια
Oδηγία ΕΣ για την Πανίδα, Χλωρίδα και τα Ενδιαιτήματα	Παράρτημα ΙΙ, IV
Σύμβαση Βέρνης 1979	Παράρτημα ΙΙ
Νόμος 86/69 (ΦΕΚ 7/Α/69)

Μυθολογία

Ελληνική Μυθολογία: Στην Ελληνική Μυθολογία η Καλλιστώ, κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάωνα μεταμορφώθηκε σε αρκούδα και τοποθετήθηκε από το Δία ανάμεσα στα αστέρια. Το όνομα της προήλθε από την ελληνική λέξη καλλίστη που σημαίνει η ομορφότερη. Στην Ελληνική μυθολογία η Καλλιστώ ήταν νύμφη που συνόδευε τη θεά Άρτεμη. Συνδέθηκε με τον Δία όπου και γέννησε εξ αυτού τον μεγάλο ήρωα της Αρκαδίας τον Αρκάδα. Κατ΄ άλλους μύθους η Άρτεμις, αυστηρά πάντοτε κρίνουσα τις ηθικές παρεκτροπές, ή ίσως και κατ΄ άλλους η Ήρα που ζηλοτύπησε, την μεταμόρφωσε σε άρκτο (αρκούδα). Η Μαία τότε ανέλαβε το μικρό Αρκάδα για να τον προστατέψει. Κατά μία εκδοχή, η Καλλιστώ, από σχέση της με τον θεό Ερμή ή τον Δία, γέννησε και τον «τραγοπόδαρο» θεό Πάνα. Όταν ο Αρκάδας μεγάλωσε, μια μέρα που πήγε στο δάσος για να κυνηγήσει, είδε τη - μεταμορφωμένη πάντα σε αρκούδα - μητέρα του, που διατηρούσε όμως ανθρώπινη σκέψη και νόηση, και ετοιμάστηκε να τη σκοτώσει. Τότε ο Δίας για να αποφύγει τη μητροκτονία, μεταμόρφωσε και τον Αρκάδα σε μικρό αρκουδάκι και έτσι αναγνώρισε τη μητέρα του, επειδή όμως φοβήθηκε την οργή της Ήρας, αμφότερους τους μετέφερε στον ουρανό και μεταμόρφωσε και τους δύο σε αστερισμούς βάζοντας τον Αρκτούρο να τους προστατεύει. Απο τότε η Καλλιστώ είναι η Μεγάλη Άρκτος και ο Αρκάδας η Μικρή Άρκτος. Για τους αρχαίους Αρκάδες η Καλλιστώ ήταν εθνική ηρωίδα, μητέρα του Βασιλέως Αρκάδου, την οποία και τιμούσαν παρά τον Ναό της Άρτεμης, όπου βρισκόταν και ο τάφος της. Αλλά και οι Τεγεάτες είχαν ιδρύσει ναό της, μετά λατρευτικού αγάλματος, στους Δελφούς. Μυθολογία των Ινδιάνων Housatonic: Η μεγάλη αρκούδα πέφτει σε χειμερία νάρκη, μέσα στο σπήλαιο που για τους Έλληνες είναι ο αστερισμός του Βόρειου Στέμματος. Τρεις Ινδιάνοι πολεμιστές μπαίνουν στη σπηλιά και αφού βλέπουν την αρκούδα κοιμισμένη της κάνουν επίθεση. Η αρκούδα ξυπνά τρομαγμένη και ξεκινά μια τρομερή ανάβαση στον ουρανό, με τους τρεις πολεμιστές να την καταδιώκουν. Και σε αυτόν το μύθο η αρκούδα είναι τα τέσσερα άστρα της "κατσαρόλας" της Άρκτου και τα τρία άστρα στην "ουρά" είναι οι τρεις Ινδιάνοι. Το κυνηγητό διαρκεί αρκετό διάστημα. Τελικά, γύρω στον Οκτώβρη, καταφέρνουν και πιάνουν το ζώο. Ο πρώτος Ινδιάνος μαχαιρώνει την αρκούδα και παρόλο που αυτή δεν πεθαίνει, αιμορραγεί συνεχώς, με το αίμα της να πέφτει από τον ουρανό πάνω στα φύλλα των δέντρων. Για αυτό τα φύλλα των δέντρων, το φθινόπωρο, παίρνουν κόκκινη απόχρωση.