Ελληνο-μοισιακά δάση του [Quercus cerris]

Εκτεταμένα δάση που κυριαρχούνται από το [Quercus cerris] στους λόφους και στις χαμηλές ορεινές πλαγιές των πελαγονικών ορών, της Πίνδου, των μοισιο-μακεδονικών ορών, της οροσειράς της Ροδόπης, των θεσσαλικών ορών, ιδιαίτερα του υπερ-μεσογειακού επιπέδου της βόρειας και κεντρικής Ελλάδας (Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρος, Θεσσαλία, κεντρική Ελλάδα), της ξηροθερμικής ζώνης δρυός της νότιας και νοτιοδυτικής Βουλγαρίας, της Π.Γ.Δ. της Μακεδονίας και της Αλβανίας.

Κατακόρυφη Διανομή

400 έως 800 μέτρα.

Βιοποικιλότητα

Αυτά τα δάση δρυός παρουσιάζουν μέτρια βιοποικιλότητα και δημιουργούν ενδιαιτήματα για μικρά και μεγάλα θηλαστικά όπως η αρκούδα και αρκετά είδη πτηνών.

Οικονομικού ενδιαφέροντος φυτά και ζώα

Το κυρίαρχα είδος δρυός (Quercus cerris) χρησιμοποιείται κυρίως για τη παραγωγή βοσκήσιμης ύλης.

Δυνητικής εμπορικής αξίας φυτά και ζώα

Δεν υπάρχουν δυνητικής αξίας φυτά και ζώα

Αλληλεξάρτηση διαφόρων ειδών

Αυτά τα δάση της δρυός αποτελούν σημαντικά ενδιατήματα για μικρά και μεγάλα θηλαστικά και πτηνά. Το βελανίδι χρησιμοποιείται για την τροφή πολλών ζώων. Όλα τα δάση της βαλανιδιάς βόσκονται από κτηνοτροφικά ζώα. Τα μηρυκαστικά και ιδιαίτερα τα αιγοπρόβατα χρησιμοποιούν την υπόροφη βλάστηση των δασών αυτών, το φύλλωμα και τους καρπούς (βαλανίδια).

Τη μυθοπλασία φυτών και ζώων

Από την αρχαιότητα στην Ελλάδα, η δρυς σηματοδοτεί τη ζωή και τον άνθρωπο, για αυτό και πέρασε στη μυθολογία όπου έγινε σύμβολο, στέφανος αθλητών και διάδημα βασιλικό, όπου έδωσε και το όνομα της στα πνεύματα των δασών «δρυάδες». Στην Οδύσσεια γίνεται αναφορά στο βελανίδι που τρέφει τα ζώα.

Την οικολογική κατάσταση ως αποτέλεσμα των ανθρωπογενών διαταραχών

Η μορφή που έχουν σήμερα τα δάση αυτά είναι αποτέλεσμα της μακροχρόνιας και έντονης εκμετάλλευσης που είχαν τα οικοσυστήματα αυτά για την ικανοποίηση αναγκών σε καυσόξυλα. Οι κίνδυνοι που τα απειλούν είναι η υπερβόσκηση από τα αγροτικά ζώα, οι λαθροϋλοτομίες και εκχερσώσεις για γεωργική χρήση και πυρκαγιές.

Παραγωγική ικανότητα

Αυτά τα δάση δρυός έχουν μέτρια παραγωγικότητα. Τα δάση βαλανιδιάς αποτελούν πολύτιμα χειμερινά λιβάδια για τα κτηνοτροφικά ζώα στις περιοχές εξάπλωσης τους. Το κύριο είδος ζώου που αξιοποιούσαν τα οικοσυστήματα αυτά είναι τα πρόβατα κατά δεύτερο λόγο και οι αίγες.

Εκπαιδευτική αξία

Υψηλή επειδή αποτελεί ενδιαίτημα της αρκούδας.

Ερευνητική αξία

Μέτρια ερευνητική αξία. Τα δάση αυτά δεν έχουν μελετηθεί αρκετά στην Ελλάδα καθώς επίσης και οι διαθέσιμες ερευνητικές εργασίες σε διεθνές επίπεδο είναι ελάχιστες.

Δυνητική οικονομική εκμετάλλευση

Ανάπτυξη του οικοτουρισμού και λήψη μέτρων διατήρησης του ενδιαιτήματος αυτού για τη προστασία της αρκούδας.