Ερεικότοποι, θαμνώνες και τούνδρα

Μη παράκτια εδάφη τα οποία είναι ξηρά ή πλημμυρίζονται μόνο εποχικά (με τη στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα στο ή πάνω από το εδαφικό επίπεδο, για μικρότερο χρόνο από το μισό του έτους), με βλαστητική κάλυψη μεγαλύτερη από 30 %. Η τούνδρα (άδενδρο υψίπεδο) χαρακτηρίζεται από το πολυ συχνό πάγωμα του εδάφους. Οι ερεικότοποι και οι θαμνώνες καθορίζονται ως η βλάστηση που κυριαρχείται από θαμνοδενδρώνες ή νανόσωμους θαμνοδενδρώνες ειδών, τα οποία τυπικά δεν ξεπερνούν τα 5 m σε ύψος. Περιλαμβάνονται θαμνοδενδρώνες δενδρόκηπων, αμπελώνες, βατουλιές – φράκτες θαμνών ή δενδρυλίων (που περιστασιακά περιλαμβάνουν υψηλά δένδρα). Περιλαμβάνονται επίσης συστάδες νανόσωμων δένδρων με ύψος μικρότερο των 3 m, επειδή αυτό περιορίζεται από το κλίμα, όπως συμβαίνει σε ακραίες αλπικές συνθήκες. Περιλαμβάνονται τα [Salix] και [Frangula]. Εξαιρούνται οι λόχμες (G5.7) και οι βαλτώδεις δασότοποι με [Alnus] και [Populus] (G1.4).