Ελληνο-μοισιακά δάση του [Quercus petraea]

Κοινό όνομα:
Ελληνο-μοισιακά δάση του [Quercus petraea]
Κωδικός ενδιαιτήματος:
G1.7641
Περιγραφή:

Σπάνια δάση που κυριαρχούνται από το [Quercus petraea], των λόφων και των χαμηλών ορεινών πλαγιών των πελαγονικών ορών, της οροσειράς της Πίνδου, των μοισιο-μακεδονικών ορών, της οροσειράς της Ροδόπης, ιδιαίτερα του υπερ-μεσογειακό επιπέδου της βόρειας και κεντρικής Ελλάδας και της ζώνης της δρυός [Quercus petraea] στη νότια και νοτιοδυτική Βουλγαρία, την Π.Γ.Δ. της Μακεδονίας και την Αλβανία.

Κατακόρυφη Διανομή

400 έως 900 μέτρα.

Βιοποικιλότητα

Αυτά τα δάση δρυός παρουσιάζουν υψηλή βιοποικιλότητα και δημιουργούν ενδιαιτήματα για μικρά και μεγάλα θηλαστικά και αρκετά είδη πτηνών.

Οικονομικού ενδιαφέροντος φυτά και ζώα

Εκτός από το κυρίαρχο είδος δρυός (Quercus petraea) που χρησιμοποιείται κυρίως για τη παραγωγή βοσκήσιμης ύλης και τη παραγωγή καυσοξύλων και τεχνικής ξυλείας χρησιμοποιούναι για τη παραγωγή τεχνικής ξυλείας και τα είδη Acer campestre, Acer hyrcanum, Acer monspessulanum, Castanea sativa, Fagus sylvatica, Fraxinus ornus, Pinus halepensis brutia και Quercus frainetto.

Δυνητικής εμπορικής αξίας φυτά και ζώα

Η εκμετάλλευση του είδους Tilia tomentosa (φλαμουριά) και του Cornus mas (κρανιά).

Αλληλεξάρτηση διαφόρων ειδών

Τα δάση της δρυός αποτελούν σημαντικά ενδιατήματα για μικρά και μεγάλα θηλαστικά και πτηνά. Το βελανίδι χρησιμοποιείται για την τροφή πολλών ζώων. Όλα τα δάση της βαλανιδιάς βόσκονται από κτηνοτροφικά ζώα. Τα μηρυκαστικά και ιδιαίτερα τα αιγοπρόβατα χρησιμοποιούν την υπόροφη βλάστηση των δασών αυτών, το φύλλωμα και τους καρπούς (βαλανίδια).

Τη μυθοπλασία φυτών και ζώων

Από την αρχαιότητα στην Ελλάδα, η δρυς σηματοδοτεί τη ζωή και τον άνθρωπο, για αυτό και πέρασε στη μυθολογία όπου έγινε σύμβολο, στέφανος αθλητών και διάδημα βασιλικό, όπου έδωσε και το όνομα της στα πνεύματα των δασών «δρυάδες». Στην Οδύσσεια γίνεται αναφορά στο βελανίδι που τρέφει τα ζώα.

Την οικολογική κατάσταση ως αποτέλεσμα των ανθρωπογενών διαταραχών

Η μορφή που έχουν σήμερα τα δάση αυτά είναι αποτέλεσμα της μακροχρόνιας και έντονης εκμετάλλευσης που είχαν τα οικοσυστήματα αυτά για την ικανοποίηση αναγκών σε καυσόξυλα. Οι κίνδυνοι που τα απειλούν είναι η υπερβόσκηση από τα αγροτικά ζώα, οι λαθροϋλοτομίες και εκχερσώσεις για γεωργική χρήση και πυρκαγιές.

Παραγωγική ικανότητα

Υψηλή παραγωγικότητα. Τα δάση βαλανιδιάς αποτελούν πολύτιμα χειμερινά λιβάδια για τα κτηνοτροφικά ζώα στις περιοχές εξάπλωσης τους. Το κύριο είδος ζώου που αξιοποιούσαν τα οικοσυστήματα αυτά είναι τα πρόβατα κατά δεύτερο λόγο και οι αίγες.

Εκπαιδευτική αξία

Μέτρια

Ερευνητική αξία

Μέτρια ερευνητική αξία. Τα δάση αυτά δεν έχουν μελετηθεί αρκετά στην Ελλάδα καθώς επίσης και οι διαθέσιμες ερευνητικές εργασίες σε διεθνές επίπεδο είναι ελάχιστες.

Δυνητική οικονομική εκμετάλλευση

Τα είδη που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οικονομικά είναι το ξύλο και οι καρποί της κρανιάς (Cornus mas) και τα άνθη της φλαμουριάς (Tilia tomentosa).

Επιστημονικά ονόματα σημαντικότερων ειδών Σχόλια για τα αντίστοιχα είδη
Tamus communis Linnaeus, 1753
Corylus avellana Linnaeus, 1753
Cornus mas Linnaeus, 1753
Coronilla emerus Linnaeus, 1753
Acer campestre Linnaeus, 1753
Rubus canescens DC., 1813
Dactylis glomerata Linnaeus, 1753
Veronica chamaedrys Linnaeus, 1753
Fragaria vesca Linnaeus, 1753
Chamaecytisus hirsutus (Linnaeus, 1753) Link, 1831
Viola alba ssp. dehnhardtii (Ten.) W.Becker, 1902
Euphorbia amygdaloides Linnaeus, 1753
Hieracium murorum Linnaeus, 1753
Festuca heterophylla Lam., 1779
Campanula spatulata Sibth. & Sm., 1806
Luzula forsteri (Sm.) DC., 1806
Festuca ovina Linnaeus, 1753
Teucrium chamaedrys Linnaeus, 1753
Cynosurus echinatus Linnaeus, 1753
Lapsana communis Linnaeus, 1753
Stipa bromoides (Linnaeus, 1753) Dorfler, 1897
Minuartia verna (Linnaeus, 1767) Hiern, 1899
Dorycnium hirsutum Ser., 1825
Anthoxanthum odoratum Linnaeus, 1753
Clinopodium vulgare Linnaeus, 1753
Aristolochia rotunda Linnaeus, 1753
Hypericum perforatum Linnaeus, 1753
Lotus corniculatus Linnaeus, 1753
Hedera helix Linnaeus, 1753
Colutea arborescens Linnaeus, 1753
Rosa canina Linnaeus, 1753
Acer monspessulanum Linnaeus, 1753
Tilia tomentosa Moench, 1785
Rosa arvensis Huds., 1762
Juniperus oxycedrus oxycedrus Linnaeus, 1753
Poa nemoralis Linnaeus, 1753
Carpinus orientalis Miller, 1768
Anthemis tinctoria Linnaeus, 1753
Symphytum tuberosum Linnaeus, 1753
Neottia nidus-avis (Linnaeus, 1753) Richard, 1817
Symphytum bulbosum K.F.Schimp., 1825
Rubus hirtus Waldst. & Kit., 1803-1804
Doronicum orientale Hoffmann, 1808
Physospermum cornubiense (L.) DC., 1830
Lathyrus laxiflorus (Desf., 1808) Kuntze, 1887
Galium laconicum Boiss. & Heldr., 1846-1847
Luzula luzuloides (Lam.) Dandy & Wilmott, 1938
Potentilla micrantha Ramond ex DC., 1805
Sorbus torminalis (Linnaeus, 1753) Crantz, 1763
Pteridium aquilinum (Linnaeus, 1753) Kuhn, 1879
Galium odoratum (Linnaeus, 1753) Scop., 1771
Fraxinus ornus Linnaeus, 1753
Calystegia sylvatica (Kit) Griseb, 1844
Lathyrus venetus (Miller) Wohlf., 1892
Silene vulgaris (Moench, 1794) Garcke, 1869
Silene viridiflora Linnaeus, 1762
Cystopteris fragilis (Linnaeus, 1753) Bernh., 1806
Ostrya carpinifolia Scop., 1772
Quercus frainetto Ten., 1813
Symphytum ottomanum Friv., 1936
Fagus sylvatica Linnaeus, 1753
Castanea sativa Mill., 1768
Pinus halepensis brutia (Ten., 1811-1815) Holmboe, 1914
Quercus petraea (Matt.) Liebl., 1784
Poa bulbosa Linnaeus, 1753
Cardamine bulbifera (Linnaeus, 1753) Crantz, 1769
Genista tinctoria Linnaeus, 1753
Carex flacca Schreb., 1771
Viola reichenbachiana Jordan ex Boreau, 1857
Eryngium campestre Linnaeus, 1753
Rorippa thracica (Grisebach, 1843) Fritsch, 1895
Helleborus cyclophyllus Boiss., 1867
Carpinus betulus Linnaeus, 1753
Lonicera etrusca Santi, 1795
Aremonia agrimonoides (Linnaeus, 1753) DC., 1825
Rumex acetosella Linnaeus, 1753
Trifolium hirtum All., 1789
Polygonatum odoratum (Miller) Druce, 1906
Thymus sibthorpii Bentham, 1834
Campanula trachelium Linnaeus, 1753
Melittis melissophyllum Linnaeus, 1753
Digitalis grandiflora Miller, 1768
Mycelis muralis (Linnaeus, 1753) Dumort., 1827
Acer hyrcanum Fisch. & C.A.Mey., 1838
Primula veris Linnaeus, 1753
Phlomis samia Linnaeus, 1753
Melica uniflora Retz., 1781
Campanula persicifolia Linnaeus, 1753
Lathyrus niger (Linnaeus, 1753) Bernh., 1800
Trifolium alpestre Linnaeus, 1763
Trifolium medium Linnaeus, 1753
Τοποθεσίες στις οποίες ο συγκεκριμένος τύπος βιοτόπου έχει καταγραφεί
Κωδικός περιοχής σύμφωνα με EUNIS Πηγή πληροφορίας Ελληνικός κωδικός Natura 2000 Όνομα περιοχής
GR1270005 GR1270005 Στρατωνικό όρος
GR1240003 GR1240003 ΟΡΟΣ ΠΑΙΚΟ