Buteo buteo (Linnaeus, 1758)

Τοπικό όνομα:
Γερακίνα
Κατηγορία:
Ζώα
Κωδικός EUNIS Όνομα τύπου βιότοπου Πηγή πληροφορίας
G Δασότοποι, δάση και άλλοι δασωμένοι τόποι ILE SAS
G1.6A Ελληνικά δάση [Fagus] ILE SAS
E5 Παρυφές δασότοπων, εκχερσώματα και συστάδες υψηλών πλατύφυλλων ποών Hill, M.O., Moss, D. & Davies, C.E.
E1.11 Ευρω-Σιβηριακοί λειμώνες σε λιθο-συντρίμματα Van Swaay C.A.M. & M.S. Warren
Μυθολογία
Λαική Παράδοση: Η φημισμένη σ' ολόκληρη την Ελλάδα Γερακίνα, που το τραγούδι της αποτελεί σήμερα πανελλήνιο ύμνο της λαικής Μούσας, έχει πατρίδα της τη Νιγρίτα. Κατά την παράδοση η Γερακίνα έζησε γύρω στα 1850-1870 σε μια οικία της Νιγρίτας, στη γραφική συνοικία "Τσουκαλάδες". Ηταν εξαιρετικά όμορφη και γι' αυτό περιζήτητη νύφη. Όλα τα παλικάρια προσπαθούσαν να κατακτήσουν την ωραία Γερακίνα. Ο "Χάρος" όμως ζήλεψε την ομορφιά της και ήρθε πολύ νωρίς να την πάρει. Μια μέρα λοιπόν το μεσημέρι μόλις είχε στρώσει το τραπέζι η Γερακίνα πήγε με την "στάμνα" της να φέρει νερό από το πηγάδι. Ρίχνοντας όμως τον "κουβά" στο πηγάδι, έχασε την ισορροπία της κι έπεσε μέσα, αφήνοντας απελπισμένες φωνές. Στο άκουσμα των φωνών, κατά τους στίχους του τραγουδιού, "έτρεξαν μικροί μεγάλοι" και μεταξύ αυτών και το γενναίο παλικάρι της, το οποίο χωρίς δισταγμό κατέβηκε στο πηγάδι, για να σώσει την αγαπημένη του. Μετά από λίγο όμως ανέσυραν επάνω το νέο μισοπεθαμένο και τη Γερακίνα "νεκρή". Το πηγάδι αυτό της Γερακίνας, το οποίο σώζεται ακόμη και σήμερα στη Νιγρίτα (στη συνοικία Τσουκαλάδες") απέμεινε ο τελευταίος μάρτυρας της λαικής αυτής παράδοσης. Λίγα χρόνια αργότερα, σ' ένα καφενείο της Νιγρίτας, βρέθηκε ο λαϊκός ποιητής και τραγουδιστής, ο οποίος έκανε την ιστορία της Γερακίνας τραγούδι. Από τότε η Γερακίνα σαν τραγούδι και σαν χορός πέρασε στην αιωνιότητα και δεν άργησε να περάσει τα όρια της μικρής Νιγρίτας, για να γίνει γνωστή πανελλήνια και ν'αγαπηθεί τόσο από το λαό.