Ελληνικά δάση [Abies]
Ενδημικά δάση του [Abies cephalonica] ή ανάμεικτα δάση του [Abies cephalonica] και [Abies borisii-regis], στην Πελοπόννησο, στην Κεφαλονιά, στον Παρνασσό, στη νότια Πίνδο, βόρεια του Παναιτωλικού όρου, του Τυμφρηστού, των Βαρδουσίων, της Οίτης, του Καλλίδρομου και της Όθρυος, σαφώς εκτός των ορίων της περιοχής των οξυών [ειδών του Fagus].
Κατακόρυφη Διανομή
Κυμαίνονται από 400 έως 1800 μέτρα και ενίοτε έως τα 200 ή περισσότερο με optimum εξάπλωσης είναι στα 800 και 1200 μέτρα (Panetsos 1985)
Βιοποικιλότητα
Πολύ Υψηλή
Οικονομικού ενδιαφέροντος φυτά και ζώα.
Η υβριδογενής ελάτη καθώς και τα είδη: Abies cephalonica, Fraxinus ornus, Pinus halepensis, Pinus nigra, Quercus frainetto, Quercus ilex, Quercus pubescens, έχουν πολύ ανθεκτικό ξύλο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευρέως σε διάφορες κατασκευές.
Δυνητικής εμπορικής αξίας φυτά και ζώα.
Τα κουκουνάρια απο την ελάτη εκκρίνουν ρητίνη που χρησιμοποείται στην ιατρική για την αντιμετώπιση πολλών παθήσεων.Επίσης φαρμακευτικό φυτό αποτελεί ο ίταμος Taxus baccata με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. Επίσης και το αγριογιδο Rupicapra rupicapra, που ζεί σε αυτά τα δάση, αποτελεί οικονομικού ενδιαφέροντος κτηνοτροφικό ζώο.Στα δάση αυτά αναπτύσσεται το μανιτάρι Agaricus silvaticus που είναι εμπορικής αξίας και τέλος μπορεί να εκμεταλευθεί το ξύλο της αγριοτριανταφυλλίας Rosa canina που είναι μεγάλης αξίας.
Αλληλεξάρτηση των διαφόρων ειδών.
Η ελάτη σχηματίζει μικτές συστάδες μαζί με άλλα ψυχρόβια κωνοφόρα και πλατύφυλλα είδη στα βόρεια σύνορά μας που είναι και τα νοτιότερα της εξάπλωσής της στη Βαλκανική χερσόνησο. Δάση ακόμη σχηματίζει στην Κεντρική Ευρώπη και αλλού.
Μυθοπλασία φυτών και ζώων
Η ελάτη στην αρχαιότητα ήταν αφιερωμένη στον θεό των βοσκών «Πάνα», που ερωτεύτηκε τη νύμφη Πίτυ, η οποία ήταν αρεστή και στο Βοριά. Ο Βορίας εξοργισμένος για την προτίμηση τηε στον Πάνο, την έριξε στο γκρεμό οπού τη βρήκε ο Πάνας ξεψυχισμένη και τη μεταμόρφωσε σε ελάτη. Από τότε, η νύμφη κλαίει κάθε φορά που φυσά ο Βοριάς και τα δάκρυα της γίνονται σταγόνες ρητίνης που στάζουν από τα κλαδιά της κάθε φθινόπωρο (Αραμπατζης, 1998, Μπάουμαν 1984). Ο Θεοφράστος στο έργο του «Πέρι Φυτών Ιστορία», ονομάζει ως αρσενική ελάτη την Κεφαλληνιακή «Ελάτη δ’ έστιν η μέν άρρην, η δε θήλεια, διαφοράν δ’ έχουσι τοις φύλλοις.Οξύτερα γάρ και κεντητικώτερα του άρρενος και επεστραμμένα μάλλον, δ’ ό και ουλότερον τη όψει φαίνεται το δενδρον όλον»
Οικολογική κατάσταση ως αποτέλεσμα ανθρωπογενών διαταραχών
Τα δάση της ελάτης έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη καταπίεση, λόγω της κακομεταχείρισης εκ μέρους του ανθρώπου, από τις εκχερσώσεις, τις λαθροϋλοτομίες, τις πυρκαγιές και την υπερβόσκηση (Ντάφης 1988)
Παραγωγική ικανότητα.
Ο κορμός της ελάτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αρκετές δραστηριότητες όπως στην επιπλοποιία, στην οικοδομική ξυλομάζας και σε αρκετές περιοχές χρησιμοποιείται ως και χριστουγεννιάτικο δέντρο. Η παραγωγική ξύλου από τα δάση ελάτης κατατάσσεται δεύτερη στα κωνοφόρα και η ξυλεία της χρησιμοποιείται κυρίως για τεχνικό ξύλο, (85.000 m³/χρόνο). Η μέση ετήσια παραγωγή ξυλου υβριδογενούς ελάτης ανέρχεται στα 6,5 m³ ανα εκτάριο.
Η εκπαιδευτική αξία
Τα δάση ελάτης είναι τα ωραίοτερα της χώρας μας. Η εκπαιδευτική αξία των δασών αυτών είναι μέτρια, άλλα προσφέρονται για περιπάτους και ημερήσιες εκδρομές.ιδανίκα για την δημιουργία κηπευτού δάσους.
Ερευνητική αξία
Πολλές ερευνητικές εργασίες έχουν γίνει όσο αφορά την μεταπυριτική διαχείριση της ελάτης, όπως και για τις ασθένειες της.
Δυνητική οικονομική εκμετάλλευση.
Η ρητίνη του δένδρου έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην πρακτική ιατρική. Το μέλι ελάτης αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος για τον Έλληνα μελισσοκόμο, αφού συμβάλει κατά 5%-10% στην συνολική ετήσια παραγωγή του μελιού στην Ελλάδα, οπου και μπορεί να αυξηθεί. Το μέλι ελάτης είναι από τις κατηγορίες ελληνικού μελιού με ιδιαίτερα καλή γεύση και χαρακτηριστική εμφάνιση, παράμετροι που το κάνουν να ξεχωρίζει. Επίσης και το αγριογιδο Rupicapra rupicapra, που ζεί σε αυτά τα δάση, μπορεί να αποτελέσει οικονομική εκμετάλλευση. Φαρμακευτικό φυτό αποτελεί ο ίταμος Taxus baccata με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. Στα δάση αυτά αναπτύσσεται το μανιτάρι Agaricus silvaticus που είναι εμπορικής αξίας και τέλος μπορεί να εκμεταλευθεί το ξύλο της αγριοτριανταφυλλίας Rosa canina που είναι μεγάλης αξίας.