Ελληνικοί δενδρώνες του [Quercus macrolepis]

Κοινό όνομα:
Ελληνικοί δενδρώνες του [Quercus macrolepis]
Κωδικός ενδιαιτήματος:
G1.791
Περιγραφή:

Σχηματισμοί του [Quercus macrolepis] στην ηπειρωτική Ελλάδα και στα αρχιπελαγά της, καθώς επίσης στη γειτονική Αλβανία. Καλά αναπτυγμένα δάση υπάρχουν, ιδαίτερα, στα νησιά του Ιονίου πελάγους και στη Λέσβο. Περισσότερο τροποποιημένες, αλσόμορφες συστάδες, υπάρχουν στις παραθαλάσσιες πλαγιές των χαμηλών ορών που περοβάλλουν τον κόλπο της Άρτας και τη δυτική Αιτωλία, στη βορειοδυτική Πελοπόννησο, στη Θεσσαλία, στην Αττική, στη Θράκη και στην Κρήτη.

Κατακόρυφη Διανομή

0 έως 1100 μέτρα.

Βιοποικιλότητα

Αυτά τα δάση δρυός παρουσιάζουν υψηλή βιοποικιλότητα και δημιουργούν ενδιαιτήματα για μικρά θηλαστικά και αρκετά είδη πτηνών.

Οικονομικού ενδιαφέροντος φυτά και ζώα

Το κυρίαρχα είδος δρυός (Quercus macrolepis) χρησιμοποιείται κυρίως για τη παραγωγή βοσκήσιμης ύλης και ξυλείας καθώς και τα είδη Acer monspessulanum, Carpinus orientalis, Pinus halepensis, Pinus halepensis brutia, Pistacia lentiscus, Quercus cerris, Quercus frainetto και Quercus ilex.

Δυνητικής εμπορικής αξίας φυτά και ζώα

Δυνητικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το είδος Rosa canina
(αγριοτρυανταφυλλιά) για τη παραγωγή ξύλου εξαιρετικής ποιότητας το οποίο χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία.

Αλληλεξάρτηση διαφόρων ειδών

Αυτά τα δάση της δρυός αποτελούν σημαντικά ενδιατήματα για μικρά θηλαστικά και πτηνά. Το βελανίδι χρησιμοποιείται για την τροφή πολλών ζώων. Όλα τα δάση της βαλανιδιάς βόσκονται από κτηνοτροφικά ζώα. Τα μηρυκαστικά και ιδιαίτερα τα αιγοπρόβατα χρησιμοποιούν την υπόροφη βλάστηση των δασών αυτών, το φύλλωμα και τους καρπούς (βαλανίδια).

Τη μυθοπλασία φυτών και ζώων

Από την αρχαιότητα στην Ελλάδα, η δρυς σηματοδοτεί τη ζωή και τον άνθρωπο, για αυτό και πέρασε στη μυθολογία όπου έγινε σύμβολο, στέφανος αθλητών και διάδημα βασιλικό, όπου έδωσε και το όνομα της στα πνεύματα των δασών «δρυάδες». Στην Οδύσσεια γίνεται αναφορά στο βελανίδι που τρέφει τα ζώα.

Την οικολογική κατάσταση ως αποτέλεσμα των ανθρωπογενών διαταραχών

Η μορφή που έχουν σήμερα τα δάση αυτά είναι αποτέλεσμα της μακροχρόνιας και έντονης εκμετάλλευσης που είχαν τα οικοσυστήματα αυτά για την ικανοποίηση αναγκών σε καυσόξυλα. Οι κίνδυνοι που τα απειλούν είναι η υπερβόσκηση από τα αγροτικά ζώα, οι λαθροϋλοτομίες και εκχερσώσεις για γεωργική χρήση και πυρκαγιές.

Παραγωγική ικανότητα

Αυτά τα δάση δρυός έχουν μέτρια παραγωγικότητα. Τα δάση βαλανιδιάς αποτελούν πολύτιμα χειμερινά λιβάδια για τα κτηνοτροφικά ζώα στις περιοχές εξάπλωσης τους. Το κύριο είδος ζώου που αξιοποιούσαν τα οικοσυστήματα αυτά είναι τα πρόβατα κατά δεύτερο λόγο και οι αίγες.

Εκπαιδευτική αξία

Μέτρια.

Ερευνητική αξία

Μέτρια ερευνητική αξία. Τα δάση αυτά δεν έχουν μελετηθεί αρκετά στην Ελλάδα καθώς επίσης και οι διαθέσιμες ερευνητικές εργασίες σε διεθνές επίπεδο είναι ελάχιστες.

Δυνητική οικονομική εκμετάλλευση

Οικονομικά θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί το είδος Rosa canina
(αγριοτρυανταφυλλιά) για τη παραγωγή ξύλου εξαιρετικής ποιότητας το οποίο χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία.

Τοποθεσίες στις οποίες ο συγκεκριμένος τύπος βιοτόπου έχει καταγραφεί
Κωδικός περιοχής σύμφωνα με EUNIS Πηγή πληροφορίας Ελληνικός κωδικός Natura 2000 Όνομα περιοχής
GR2320001 GR2320001 Λιμνοθάλασσα Καλογριάς, δάσος Στροφυλιάς και έλος Λάμιας