Μεσο-ευρωπαϊκά ασβεστολιθικά δάση του [Fagus]

Κοινό όνομα:
Μεσο-ευρωπαϊκά ασβεστολιθικά δάση της οξυάς ([Fagus])
Κωδικός ενδιαιτήματος:
G1.66
Περιγραφή:

Ξηρο-θερμόφιλα δάση οξυάς ([Fagus sylvatica]) που αναπτύσσονται σε ασβεστολιθικά, συχνά επιφανειακά εδάφη, σε απόκρημνες συνήθως πλαγιές της μεσο-ευρωπαϊικής και Ατλαντικής επικράτειας της δυτικής Ευρώπης και της κεντρικής και βόρειας κεντρικής Ευρώπης (εμφανίζονται επίσης στην Ελλάδα), μια γενικώς άφθονη χαμηλή βλάστηση ποών και θάμνων, που χαρακτηρίζονται από σπαθόχορτα (είδη του γένους [Carex]), αγρωστώδη ([Sesleria albicans], [Brachypodium pinnatum]), ορχιδέες (είδη του [Cephalanthera]), [Neottia nidus-avis], είδη του [Epipactis]) της ένωσης Cephalanthero-Fagenion, και θερμόφιλα είδη, υπερβατικά της Quercetalia pubescenti-petraeae. Η στρώση θάμνων περιλαμβάνει αρκετά ασβεστολιθόφιλα είδη ([Ligustrum vulgare], [Berberis vulgaris] και [Buxus sempervirens]), τα οποία μπορούν να κυριαρχούν.

Κατακόρυφη Διανομή

600 έως 1200 μέτρα.

Βιοποικιλότητα

Υψηλή βιοποικιλότητα

Οικονομικού ενδιαφέροντος φυτά και ζώα

Οικονομικού ενδιαφέροντος φυτά είναι το κυρίαρχο είδος οξυάς καθώς η δρυς και η μαύρη πεύκη για παραγωγή ξυλείας.

Δυνητικής εμπορικής αξίας φυτά και ζώα

Σαν δυνητικής εμπορικής αξίας φυτό το μύρτιλλο.

Αλληλεξάρτηση διαφόρων ειδών

Τα δάση αυτά δημιουργούν πολύ σταθερά οικοσυστήματα λόγω της υψηλής βιοποικιλότητας.

Τη μυθοπλασία φυτών και ζώων

Δεν υπάρχουν βιβλιογραφικά δεδομένα

Την οικολογική κατάσταση ως αποτέλεσμα των ανθρωπογενών διαταραχών

Η οικολογική κατάσταση είναι σχετικά καλή. Οι κύριες απειλές είναι η επιλεκτική υλοτομία δέντρων, η κατασκευή δασικών δρόμων και η βόσκηση.

Παραγωγική ικανότητα

Παραγωγική ικανότητα υψηλή

Εκπαιδευτική αξία

Υψηλή

Ερευνητική αξία

Υψηλή

Δυνητική οικονομική εκμετάλλευση

Παραγωγή καλής ποιότητας πόσιμο νερό και υψηλή αισθητική αξία για την ανάπτυξη του οικοτουρισμού.

Επιστημονικά ονόματα σημαντικότερων ειδών Σχόλια για τα αντίστοιχα είδη
Hypericum perforatum Linnaeus, 1753
Thymus longicaulis C.Presl, 1826
Quercus cerris Linnaeus, 1753
Juniperus oxycedrus oxycedrus Linnaeus, 1753
Potentilla micrantha Ramond ex DC., 1805
Carex caryophyllea Latourr., 1785
Coronilla emerus Linnaeus, 1753
Festuca heterophylla Lam., 1779
Quercus dalechampii Ten., 1830
Berberis vulgaris Linnaeus, 1753
Buxus sempervirens Linnaeus, 1753
Fagus sylvatica Linnaeus, 1753
Ligustrum vulgare Linnaeus, 1753
Neottia nidus-avis (Linnaeus, 1753) Richard, 1817
Brachypodium pinnatum (Linnaeus, 1753) Beauv., 1812
Sesleria angustifolia (Hackel & G. Beck) Deyl, 1978
Sorbus aucuparia Linnaeus, 1753
Calamagrostis arundinacea (L.) Roth, 1788
Heracleum sphondylium ssp. ternatum (Velen., 1890) Brummitt, 1968
Festuca varia Haenke, 1789
Quercus frainetto Ten., 1813
Viburnum lantana Linnaeus, 1753
Trifolium alpestre Linnaeus, 1763
Aremonia agrimonoides (Linnaeus, 1753) DC., 1825
Poa nemoralis Linnaeus, 1753
Euphorbia amygdaloides Linnaeus, 1753
Veronica chamaedrys Linnaeus, 1753
Clinopodium vulgare Linnaeus, 1753
Hedera helix Linnaeus, 1753
Daphne laureola Linnaeus, 1753
Cephalanthera rubra (Linnaeus, 1753) Richard, 1817
Sorbus aria (L.) Crantz, 1763
Cyclamen hederifolium Aiton, 1789
Fragaria vesca Linnaeus, 1753
Mycelis muralis (Linnaeus, 1753) Dumort., 1827
Pinus nigra pallasiana (Lamb.) Holmboe, 1914
Acer monspessulanum Linnaeus, 1753
Frangula rupestris Schur, 1866
Fraxinus ornus Linnaeus, 1753
Carpinus orientalis Miller, 1768
Physospermum cornubiense (L.) DC., 1830
Ostrya carpinifolia Scop., 1772
Επόμενες υπο-διαιρέσεις
Κωδικός EUNIS Όνομα Τύπου Όνομα
G1.661 Middle European dry-slope limestone beech forests Middle European dry-slope limestone beech forests
G1.662 Northwestern Iberian xerophile beech woods Northwestern Iberian xerophile beech woods
Τοποθεσίες στις οποίες ο συγκεκριμένος τύπος βιοτόπου έχει καταγραφεί
Κωδικός περιοχής σύμφωνα με EUNIS Πηγή πληροφορίας Ελληνικός κωδικός Natura 2000 Όνομα περιοχής
A00010027 GR1340001 Εθνικός Δρυμός Πρεσπών
A00040015 GR1240001 ΚΟΡΥΦΕΣ ΟΡΟΥΣ ΒΟΡΑΣ