Ορο-μοισιακά οξινόφιλα ποολίβαδα

Πυκνά, κλειστά, συνήθως όχι ανάγλυφα, χιονόφιλα ποολίβαδα όξινων υποστρωμάτων σε υψόμετρα 1800-2500 μέτρων, των υψηλών ορών της κεντρικής βαλκανικής χερσονήσου, περιλαμβανόμενων και της βαλκανικής οροσειράς, των ορών της Ροδόπης, ιδιαίτερα των ορών Vitosha, Rila, Pirin, Slavianka-Orvilos, των ορών της κεντρικής Ροδόπης (σύμπλεγμα Cernatica-Prespa) και του Φαλακρού όρους, των κεντρικών Μοισιο-μακεδονικών ορών (Ozogovska Planina) και των νότιων Διναρικών Άλπεων. Στα ποολίβαδα αυτά κυριαρχούν τα [Festuca paniculata], [Bellardiochloa variegata], [Agrostis rupestris] ή το βαλκανικό ενδημικό [Festuca valida], το οποίο συχνά σχετίζεται με το [Nardus stricta], το οποίο μπορεί να είναι άφθονο ή συνγκυρίαρχο. Στις κοινότητες αυτές περιλαμβάνονται σπάνια είδη όπως τα [Lilium jankae], [Gentiana lutea], [Gentiana punctata]. Έξω από τις προστατευόμενες περιοχές τα ποολίβαδα αυτά υποβαθμίζονται συνήθως σε κατάσταση βοσκότοπου. Σχηματισμοί στους οποίους υπερ-κυριαρχεί το [Nardus stricta] έχουν περιληφτεί στην ενότητα Ε4.318.